P-40C ,,Tomahawk'' Chińskie Siły Powietrze. Amerykańska Grupa Ochotnicza ,,Flying Tiger's''. Pilot: kapitan Charles Older. 3 Dywizjon ,,Hell's Angels''. Lotnisko Mingaladon k/ Rangunu, Birma - grudzień 1941 roku. AVG – Amerykańska Grupa Ochotnicza (American Volunteer Group), czyli słynne ,,Latające Tygrysy’’ – była tworem niezwykłym. Złożona z najemników, była de facto prywatnym wojskiem na usługach chińskich nacjonalistów, zwalczającym lotnictwo Japonii – kraju, z którym ,,neutralne’’ Stany Zjednoczone w chwili powstania jednostki bynajmniej nie były w stanie wojny. O ile w szeregach ,,Latających Tygrysów’’ znalazło się wielu znamienitych myśliwców, dla których służba w AVG była początkiem wybitnej kariery i to właśnie oni stanowili trzon jednostki, duża część personelu składała się z poszukiwaczy przygód, awanturników i ludzi o chwiejnym morale, szukających raczej okazji do łatwego zysku, w tym niekoniecznie legalnego. Do końca swojej siedmiomiesięcznej kariery bojowej (grudzień 1941 – lipiec 1942) AVG nie przestała być osobliwym konglomeratem ludzi o bardzo różnych ideałach i życiowych celach. Borykając się w odległym zakątku świata ze zdezelowanym sprzętem, notoryczną niesubordynacją, pijackimi burdami i kontrabandą (z przyczyn dyscyplinarnych z AVG wyrzucono aż 22 pilotów i 43 członków obsługi naziemnej!), jak również malarią, dezynterią, tropikalną gorączką i chorobami wenerycznymi, ta niewielka jednostka stworzyła jednak legendę, która znacznie przerosła jej faktyczne wyniki w walce. Twórcą i dowódcą AVG był Claire Chennault, oficer który odszedł ze służby w lotnictwie amerykańskim w 1937 z powodu problemów ze słuchem i konfliktami z przełożonymi. W tym samym roku wyjechał do Chin, zaatakowanych przez Japonię. Został tam doradcą do spraw lotnictwa chińskiego przywódcy Czang Kaj-Szeka i zajmował się szkoleniem lotników chińskich. W lecie 1941 roku został mianowany generałem brygady w armii chińskiej i zajął się organizowaniem Amerykańskiej Grupy Ochotniczej (AVG). Myśliwce AVG wyróżniały się malowaniem, mając uzębione ,,paszcze" rekina malowane z przodu na osłonie silnika. Nosiły chińskie znaki rozpoznawcze (,,słońce Kuomintangu"). Grupa wkrótce zaczęła być nazywana nieformalnie ,,Latającymi Tygrysami’’ (,,Flying Tiger’s’’), a jej godło zaprojektował Walt Disney. Dzieliła się na trzy dywizjony: 1 - Adam & Eve’s ( Adam i Ewy), 2 - Panda Bear’s (Niedźwiedzie Pandy) i 3 - Hell's Angel’s (Anioły Piekieł). Pierwsza akcja bojowa Latających Tygrysów miała miejsce 20 grudnia 1941. Zestrzelili wówczas trzy japońskie bombowce Kawasaki Ki-48 w okolicy Kunming i uszkodzili czwarty, który się następnie rozbił. Trzeci dywizjon w sile 18 samolotów bronił ,,ramię w ramię’’ z nielicznymi myśliwcami RAF-u Rangunu, stolicy Birmy, w dniach 23-25 grudnia, zgłaszając zestrzelenie około 90 samolotów japońskich, głównie bombowców (w rzeczywistości liczba ta była niższa). Pozostałe dywizjony broniły Rangunu rotacyjnie w styczniu i lutym 1942. Po zdobyciu Rangunu przez Japończyków w marcu, AVG przesunięto do baz w Chinach. W lipcu 1942 większości pilotów skończyły się kontrakty i grupę rozformowano. Claire Chennault został następnie przyjęty ponownie do lotnictwa amerykańskiego w stopniu pułkownika, a następnie brygadiera i został mianowany dowódcą amerykańskiej 14 Armii Lotniczej. Po 14 lipca 1942 ochotnicza grupa AVG została zastąpiona na obszarze działania w Chinach przez 23 Grupę Myśliwską USAAF. Jedynie pięciu pilotów AVG przeszło za płk. Chennaultem do nowych jednostek w Chinach. Większość pilotów AVG została pilotami transportowymi w Chinach, powróciła do zajęć cywilnych w USA lub została powołanych do służby wojskowej w innych regionach. Mimo to płk. Chennault, piloci i prasa amerykańska w dalszym ciągu używały nazwy ,,Latające Tygrysy" wobec jednostek amerykańskich na obszarze Chin, zwłaszcza wobec 23 Grupy Myśliwskiej USAAF, która stała się spadkobiercą legendy AVG. Jednym z bardziej znanych pilotów AVG był Gregory ,,Pappy" Boyington, który jednak został zwolniony w kwietniu 1942. Największym asem AVG był Robert Neale, który odniósł oficjalnie 13 zwycięstw, następnie David ,,Tex’’Hill z liczbą 10 i 1/4 zwycięstwa. Do AVG dołączył także pod koniec istnienia grupy as myśliwski z okresu wojny domowej w Hiszpanii, Albert Baumler, który służył następnie w 23 Grupie. W okresie listopad-grudzień 1943 w składzie 23 Grupy walczył również ochotniczo major Witold Urbanowicz i zestrzelił dwa samoloty.

• Wykonanie:
• Skala trudnosci:
• Prezentacja: