Dzień dobry. Pewnego razu wybrałem się z dziedzicem mojej fortuny na taras widokowy lotniska na Okęciu. Startujące, lądujące i kołujące samoloty, a jakże, bardzo mu się spodobały. Po powrocie do domu, niewidoczne dotąd modele stające na najwyższej półce stały się nagle wyśnionym marzeniem beztroskich zabaw. Kilka razy dziennie młody człowiek przychodził do mnie, zadzierał wysoko głowę, wyciągał rączkę i mówił: 'taki samolocik, ooo startuuuje'. Nie mogłem tego tak zostawić. Wygoniłem gówniarza z pokoju dając na pożegnanie soczystego klapsa w pupę. Z rykiem uciekł do 'mamusi'. Ale co tam. Nie będzie dzieciak przeszkadzał ojcu w relaksowaniu się i spokojnym klejeniu starego MMa... Oczywiście bredzę :D Wychodząc na przeciw oczekiwaniom gawiedzi na próbę dałem mu niedokończone truchło I-153 czajki leżące gdzieś pomiędzy książkami. Nie minęło 10 minut jak wdzięczna czajka pozbyła się trzech z czterech skrzydeł. Ale co najciekawsze nawet taki wrak sprawiał 'młodemu' dużo radości. Nie mogłem tego jednak tak zostawić. Szybko przejrzałem co tam prostego dają na allegro. No i bęc. Piękny, ponad 32 letni J2M3 Raiden za niecałe 10 zeta. Mój równolatek. Będzie akurat :) Stwierdziłem że trzeba całe poszycie podkleić tekturą. Wzmocnić szkielet skrzydeł który oryginalnie składa się z 1 dźwigaru i jednej wręgi na skrzydło. Klejąc ograniczyłem się tylko do kadłuba i skrzydeł. Żadnych kół, antenek czy nawet śmigła - młody i tak go pewnie zmieli na przestrzeni kilku dni. Jakby tak dobrze przysiąść to da się go skończyć w 2 dni max. Mi z przerwami, klejąc po godzince wieczorem, zajęło niespełna 2 tygodnie. Nie zwracałem uwagi na żadne retusze czy nawet jakieś wybitne spasowanie. A tak serio, jakby ktoś chciał skleić raidena tak na poważnie to jest to świetny materiał - fantastycznie, ale to na prawdę rewelacyjnie spasowany jak na ponad 30 letni model, prosta konstrukcja, jest nawet kabinka którą da się łatwo zwaloryzować. Konstrukcja na dwie wręgi, bez trudu da się zrobić na jedną. Już dawno nie miałem takiej radochy z klejenia.