100 lat temu, 5 listopada 1918 r. - jeszcze przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości - z lotniska Lwów - Lewandówka , do pierwszego lotu bojowego w historii rodzącego się właśnie polskiego lotnictwa wojskowego, wystartowała załoga w składzie por. pil. Stefan Bastyr oraz por. obs. Janusz de Beaurain. Polacy wystartowali na zdobycznym samolocie rozpoznawczym typu Hansa-Brandenburg C I (lub Oeffag C II) z zadaniem zbombardowania oddziałów ukraińskich znajdujących się w rejonie dworca lwowskiego. Otrzymany po południu 4 listopada 1918 r. rozkaz od dowódcy obrony Lwowa, kpt. Czesława Maczyńskiego, nakazywał lotnikom z Lewandówki, które Polacy przejęli z rąk austryjackiego zaborcy dwa dni wcześniej, zbombardowanie położonej na południowych krańcach Lwowa stacji kolejowej Persenkówka, gdzie od rana 5 listopada 1918 roku wyładowywały się oddziały Ukraińskich Siczowych Strzelców przybyłe z Czerniewiec na Bukowinie i mające wziąć udział w ataku na zajęty przez siły polskie Dworzec Główny. Przed południem, po oblataniu samolotu, którego post-c.k. znaki zamalowano czarnym smarem (gdyż nie znaleziono odpowiedniej farby), wspomniani wcześniej lotnicy z wysokości 400 metrów zbombardowali cel. Obserwator ręcznie wyrzucił z kabiny trzy bomby o wadze 12,5 kg każda i z pokładowego karabinu maszynowego Schwarzlose ostrzelał piechotę i oddziały Ukraińskich Siczowych Strzelców wycofały się do Starego Sioła. To był początek walk powietrznych powstającej lwowskiej 2 Eskadry Bojowej i stuletniej historii Polskich Sił Powietrznych...

• Wykonanie:
• Skala trudnosci:
• Prezentacja: