Fokker E.V (Polskie Lotnictwo Wojskowe, 7 Eskadra Bojowa - 1918)

Fokker E.V (Polskie Lotnictwo Wojskowe, 7 Eskadra Bojowa - 1918)
  • Samoloty, śmigłowce, szybowce, rakiety

Fokker E.V, Polskie Lotnictwo Wojskowe. Pilot: porucznik Stefan Stec. 7 Eskadra Bojowa. Lotnisko Lewandówka k/Lwowa, Wojna Polsko – Ukraińska – grudzień 1918 roku… Kartonowa Encyklopedia Lotnictwa Nr. 27. Model w skali 1:50. W Polsce znajdowało się 16 samolotów Fokker E.V i jeden Fokker D.VIII. Wszystkie pochodziły ze zdobyczy wojennej w Wielkopolsce. W ciągu tygodnia od zdobycia Ławicy wysłano do Warszawy 7 sprawnych samolotów E.V. Brak samolotów myśliwskich był wówczas najbardziej odczuwalny w nowo formowanych eskadrach lotniczych. Były one w wyposażeniu eskadr: 1 Eskadry Wielkopolskiej (później 12 EW), 4 Wielkopolskiej (później 15 EM), 7 EL, 9 EW i 19 EM. Używane były również do szkolenia w Szkole Pilotów na Ławicy i w Szkole Obsługi Lotniczej przy SL Ławica. Szczególnie zaznaczył się udział Fokkerów E.V w walkach z Ukraińcami o Lwów i na Froncie Południowym. Samoloty E.V eskortowały samoloty wywiadowcze, wykonywały ataki szturmowe, loty rozpoznawcze i propagandowe. W miarę zużycia wycofywano je ze służby frontowej. Nieliczne dotrwały do końca 1920 roku. W styczniu 1921 roku wycofano samoloty Fokker E.V z eskadr z pierwszej linii. Kilka przydzielono po wojnie do Szkoły Obsługi Lotniczej na Ławicy. Najdłużej przetrwał tam E.V nr 175/18. Starannie wyremontowany był wystawiony w kwietniu 1924 roku na Krajowych Targach w Poznaniu. W styczniu 1926 roku pokazano go obok odbudowanego bombowca Friedrichshafen G-III dla porównania rozmiarów małego i dużego samolotu. Samolot nie latał i był przechowywany w Szkole Obsługi Lotniczej przy 3 PL. 7 Eskadra Lotnicza (późniejsza 7 Eskadra Myśliwska), została utworzona jeszcze przed oficjalną datą odzyskania przez Polskę niepodległości, 7 listopada 1918, na lotnisku rakowickim w Krakowie, jako III Eskadra Lotnicza Bojowa , wykorzystując samoloty pozostawione przez Austriaków. Została następnie przebazowana z odsieczą do Lwowa i 25 listopada 1918 weszła w skład Lwowskiej Grupy Lotniczej kpt. Bastyra (następnie III Grupy Lotniczej), stacjonując na lotnisku Lewandówka pod Lwowem. Eskadra latała głównie na samolotach rozpoznawczo-bombowych różnych typów, wspierając wojska polskie w walkach z siłami ukraińskimi otaczającymi Lwów podczas wojny polsko-ukraińskiej. 21 grudnia 1918, w ramach unifikacji numeracji eskadr w lotnictwie polskim, zmieniono nazwę eskadry na 7 Eskadrę Lotniczą. Od stycznia 1919 eskadrą dowodził por. Jerzy Borejsza, a po jego wypadku, od kwietnia 1919, por. Stefan Stec. Eskadra była intensywnie używana w czasie wojny polsko-ukraińskiej, operując z lotniska Lewandówka na froncie galicyjskim do czerwca 1919, w lotach rozpoznawczych i bombowych oraz szturmowych, ostrzeliwując cele naziemne z broni maszynowej. Szczególnie stosowano zespołowe naloty bombowe po kilka samolotów, wespół z 6 Eskadrą III Grupy. Od 19 kwietnia eskadra wspierała polską operację Jazda. Spotkania w powietrzu były rzadkie; 29 kwietnia por. Stec uszkodził ukraiński myśliwiec Nieuport 17. Od 14 maja 1919 eskadra wspierała polską ofensywę w Galicji Wschodniej. Podczas grupowego nalotu 14 maja 1919 na pozycje ukraińskie zginęła załoga ppor.pil. Zygmunt Kostrzewski i ppor.obs. Mieczysław Motylewski (Oeffag C.II) i utracono też drugi samolot; oprócz tego kilka razy samoloty eskadry były zestrzeliwane, lecz lądowały po własnej stronie. Stan samolotów był zmienny na skutek zużywania sprzętu, wypadków i ograniczonej liczby dostępnych dla Polaków samolotów. W lutym 1919 eskadra miała jedynie 4 samoloty rozpoznawcze (Oeffag, Uffag i 2 BFW C.XVIII). W maju 1919 eskadra miała 7 samolotów: 3 myśliwskie Fokker D.VIII (E.V), 3 rozpoznawcze Hansa-Brandenburgi i 1 rozpoznawczy LVG C.V[6]. W czerwcu 1919, z inicjatywy Steca eskadrę przekształcono na myśliwską, przezbrajając w całości na samoloty myśliwskie i grupując w niej najlepszych pilotów (m.in. Mieczysław Garsztka, który wkrótce zginął w wypadku)[4]. W sierpniu 1919 otrzymała 12 nowych myśliwców Albatros D.III (Oef) (Oeffag D.III). W związku z zakończeniem działań przeciw Ukrainie, 20 września 1919 eskadra znajdowała się w Rezerwie Naczelnego Dowództwa. Do tej pory wykonała 197 lotów bojowych.

  • Wykonanie:
  • Skala trudnosci:
  • Prezentacja:

Komentarze

  1. Jacek-KP2017-11-12 14:04:21

    Model ładnie sklejony, tylko ta gazeta jako tło to kiepski pomysł. Rozprasza i nie można skupić się na detalach. Na jednolitym tle lepiej się ogląda.

  1. peter2017-11-12 11:14:34

    Ładnie wykonany model i jak zwykle bardzo ciekawy opis i zdjęcia.

  1. AndDi2017-11-12 11:10:21

    Model ciekawy ze względu na historię. Klejenie ładne, choć koła i osłona silnika odstaje ode reszty.

  1. szaman2017-11-11 08:06:23

    Ależ one super wyglądają obydwa obok siebie. Wspomnienie polskich lotników, jak zwykle kapitalny rys historyczny i super galeria. Jeszcze do tego fotomontaż obu maszyn w locie....aż się prosi.

Rezultaty 0 - 4 z 4 pozycji

Zaloguj się aby podzielić się swoimi komentarzami z innymi.

Nie posiadasz konta na Kartonowki.pl? - Zarejestruj się i zostań jednym z Nas! Logowanie