Jak się patrzy na ten samolot i czyta jego historię to mi akurat nasuwa się cytat z piosenki Kazika: „Gdyby nie słupek, gdyby nie poprzeczka. Gdyby się nie przewrócił, byłaby rzecz wielka „Gdyby” - to najczęstsze słowo polskie..”. No bo jak patrzeć na samolot, który rozwijamy, oblatujemy a tu niestety wybucha wojna i nie mamy czasu go dopracować, wdrożyć do produkcji i obsadzić nim jednostki liniowe. Obrasta legendą co by było gdyby. Sam projekt samolotu powstaje jako reakcja na niepowodzenia dwóch koncepcji myśliwców, dwusilnikowego PZL 38 Wilka i jednosilnikowego PZL 39. Oba miały być zasilane rzędowym silnikiem PZL Foka, silnikiem nieistniejącym i dopiero mającym być rozwijanym. Projekt silnika padł a z nim oba projekty myśliwców. I tu nasi zaczynają sprawdzać, „no dobra to jaki silnik mamy? Bristol Mercury VIII, w porządku projektujemy myśliwiec pod niego”. Z maksymalna mocą 840 KM powinien uzyskiwać prędkość ok 460-500 km/h a tu max co udało się wycisnąć na początku 1939 to 420 km/h na wysokości 3600m. Wszystko rozbijało się o aerodynamikę, zaczęto dopracowywać skrzydło, ogon i w sierpniu 1939 podobno udało się uzyskać 500km/h. Ale to wszystko już za późno. Gdyby był gotowy wcześniej, no właśnie, ale start projektu to dopiero 1937, dodatkowo jego konstruktor Wsiewołod Jakimiuk pracował jednocześnie nad PZL 44 Wicher. Ktoś uznał, że pasażerski samolot jest priorytetem. Dostawa chowanego podwozia z angielskie firmy Dowty dołożyła kolejne miesiące opóźnienia. Gdyby projekt ruszył wcześniej a nie tuż przed wojną to pewnie większość bolączek wieku dziecięcego udało by się w jakiś sposób zniwelować. Fakt, powstałby samolot przeciętny jak na tamte czasy ale to właśnie przeciętne ale za to masowo produkowane maszyny wygrywają wojny. Historia samolotu kończy się 6 września 1939, ewakuowana do Lwowa maszyna rozbija się w okolicach Rawy Ruskiej, drugi prototyp badają Niemcy ale do uruchomienia produkcji na ich potrzeby nie dochodzi. Jeżeli ktoś jest zainteresowany to pod tym linkiem można poczytać o tym samolocie w kontekście jego historii oraz analiz technicznych: https://dlapilota.pl/wiadomosci/technologia/dlaczego-jastrzab-zawiodl-czesc-i. Ten model to miał być odpoczynek po ukraińskim Su-27. Miało być komfortowo i było, mogę tylko potwierdzić co inni pisali o jego spasowaniu. Wszelkie błędy po mojej tylko i wyłącznie stronie. Za to miało tu miejsce parę debiutów z techniki budowania modelu. Pierwszy raz poszycie sklejone BCG, w niektórych miejscach widać jeszcze brak obycia z tym klejem ale wiedziałem, że żeby czyściej i „gładziej” sklejać to muszę się na niego przesiąść. Dalej taśma dwustronna do owiewek kabiny, rewelacja w odniesieniu do czasu i efektu. W prawdzie spaprałem przednią owiewkę ale po kontakcie z wydawnictwem Pan Paweł podesłał mi plik do wydruku. Sztance biopsyjne, o matko jaką to robi robotę. Tak tępią się ale dają się też fajnie ostrzyć, naprawdę polecam. Wyoblanie obudowy silnika. No niestety zacząłem testować na oryginalnej wycinance i pewnie domyślacie się jak się skończyło, trzeba było dorabiać nową. Tutaj jeszcze sporo do poprawienia przede mną. Jedyną waloryzacją są obracające się koła, uchwyty do nich zrobiłem z kartonu nasączonego CA. Zapraszam do galerii.

• Wykonanie:
• Skala trudnosci:
• Prezentacja: