Zapraszam do galerii modelu samolotu Sopwith Pup, choć tak naprawdę nazywał się Sopwith Scout. Oficjalna nazwa jednak się nie przyjęła i piloci nazywali ten samolot Pup (szczeniak) jako odniesienie do większego Sopwith 1½ Strutter. Jak większość debiutujących na arenie I wojny światowej samolotów miał swój rodowód w samolocie cywilnym. Jego dobrą stroną była łatwość adaptacji do zabudowy uzbrojenia, prosta konstrukcja i łatwość nauki pilotażu. Oblatano go w marcu 1916 a już we wrześniu tego roku trafił do jednostek liniowych. Staje się on wtedy równorzędnym przeciwnikiem dla Albatrosa D.III, którego w wielu aspektach przewyższa. Piloci uwielbiali go za jego zwrotność, mniejszy promień skrętu niż Abatrosy co dawało im przewagę w walkach z tymi maszynami. Ale postęp w tej dziedzinie był olbrzymi w tamtych czasach. Znikają one z pierwszej linii frontu już w 1917 zastąpione przez Sopwith’y Camele. Trafiają one na tyły z zadaniem walki z Zeppellinami i bombowcami Rotha atakującymi Londyn. Ogółem zbudowano 1770 sztuk i były używane też przez inne państwa: Australię, Grecję, Belgię, Japonię, Holandię, Rumunię, ruskich i Stany Zjednoczone. W czasach dzisiejszych buduje się repliki tych samolotów i są one dostępnie na otwartym rynku. I teraz ciekawostka o tym samolocie. Był to pierwszy samolot, którego użyto do startu i lądowania na statku. Dokonał tego Edwin Dunning, który 2 sierpnia 1917 zdołał wylądować na pokładzie okrętu „Furiousa”. Samolot pasował do tego idealnie z racji na krótki rozbieg oraz prędkość minimalną lotu. O ile start był łatwiejszy ze statkiem ustawionym z wiatrem to lądowanie było dosyć ciekawe. Statek ustawiony pod wiatr, tak samo samolot. Powodowało to jakby zawisał on nad pokładem. Wtedy wyskakiwała ekipa, chwytała samolot i ściągała go do pokładu, ostatnie zdjęcie to pokazuje. Niestety trzecie lądowanie skończyło się tragicznie dla pilota, kiedy razem z samolotem wypadł on za burtę. Nie zatrzymało to jednak rozwoju samolotów na statkach, a Pup stał się pierwszym seryjnie wykorzystywanym myśliwcem pokładowym. Drugą ciekawostką jest to, że był to pierwszy samolot, który dokonał zestrzelenia Zeppelina. Ostatnie fotki to zdjęcia z Fokkerem DIII jego główny przeciwnikiem w czasie IWŚ. Oba modele znalazły się w jednym wydaniu Małego modelarza w 1995. Co do modelu to model niby łatwy i niezdetalowany, ale jak się go chce ładnie zrobić to jednak trzeba trochę czasu poświęcić na docinania, wzmacniania konstrukcji czy dodania swoich elementów. W moim zrobiłem od początku kabinę, oddzieliłem lotki i stery oraz robiłem ryflowanie poszycia kadłuba i skrzydeł. Nitklogia też wymaga dobrego skupienia i zaplanowania. Wydawało mi się, że dobrałem dobrą nitkę ale jednak ta mimo impregnacji klejem stałą się dosyć włochata. Karton leciwy i gdyby nie kapon i kształtowanie na mokro BCG to były by z nim spore problemy. Generalnie bardzo fajny model, atrakcyjny i dający przyjemność z klejenia, polecam. Zapraszam do galerii.

• Wykonanie:
• Skala trudnosci:
• Prezentacja: