Cześć Modelarze (i Panie lubiące modelarstwo). Rozpoczynam warsztat dla modelu drezyny KOLZAM WM-10. Sam wielokrotnie widziałem ją na stacjach kolejowych. Najeździłem się pociągami w życiu. Miałem odpocząć od modelarstwa do września, ale wróciłem z urlopu, zostało jeszcze kilka dni, nim pójdę do pracy, a że dopadła nuda, to  rozpoczynam. Lubię drezyny, mam trzy w 1:35 z plastiku. Przeszedłem na karton/drewno, ale drezyny dalej lubię. To już jest trudniejszy chyba model od 2 poprzednich kartonowych jakie zrobiłem. Dość skomplikowane ma podwozie. Nie wiem czy nie polegnę. Planuję zrobić model podkładowany i malowany. Tak nawet proponuje autor. Po zapoznaniu się z instrukcją mniej więcej zaplanowałem jak zrobię wypukłości i linie podziału. Tylko w jednym miejscu mam dylemat tj. drzwi do kabiny. Ale  odnośnie tego będę się Was radził  we właściwym czasie. Zacząłem od ramy. Robię powoli i z namaszczeniem. Podłużnice są lite. Jedną taką zakrzywiona zostawiłem na później. Poprzeczne belki są puste. Nie mają wklejek łączących więc ułatwiłem sobie wklejając paski tektury 1mm. Tak próbnie ułożyłem - takiej wielkości, rzucając na powierzchnię poziomą, będzie model. Do następnego wejścia. Pozdrawiam.

Hmm, no ja tam akurat jakimś fanem drezyn nie jestem, ale na budowę takowej chętnie popatrzę

Mnie bardziej jarają te Twoje drezyny,  które mają armate :-P ale ta, którą wybrałes,  też jest ciekawa, tym bardziej, że widywałem taką za smarka jak popierniczała przy zakładach azotowych :-P też chętnie poobserwuję temat ;-)

Pojazd dość niestandardowy jak na modelarstwo  Będę tu zaglądał. Trenowałeś łamanie z wybieraniem? 

Trenowałeś łamanie z wybieraniem? 

Ja na bloku technicznym tak robię. Pięknie się wszystko składa 

Ciekawy temat. Też sobie popatrzę, a może, i nauczę się czegoś nowego?

Dobrnąłem do zakończenia belek do ramy. Lite podłużnice już wcześniej pokazałem. Poprzeczne puste w środku belki właśnie dziś zakończyłem. Każdą belkę kleiłem metodą z wklejkami tektury. Czułem się jak w podstawówce, kiedy pani z geometrii kazała w domu wykonać modele ostrosłupów i graniastosłupów. Taki stan jest przed składaniem ramy. Trochę się obawiam że konstrukcja z tylu podobnych elementów może gdzieś się wypaczyć. Niedokładność ułamka milimetra na 4-5 częściach może dać już zauważalne odchylenie. Może znacie jakiś sposób żeby to wygodnie zrobić. Ja pomyślałem i deseczce, na której dokleje małe listewki jako ograniczniki bocznych podłużnic i w środku będę montował części wewnętrzne. Następne wejście już z wykonaną przynajmniej częściowo ramą.

Ja pomyślałem i deseczce, na której dokleje małe listewki jako ograniczniki bocznych podłużnic i w środku będę montował części wewnętrzne.

Taki wzornik, dobrze zrobiony, powinien dać bardzo dobry efekt

Zobaczymy co z tego wyniknie. Załadujesz coś na pakę?

Tylko uzupełnienie. Tak  wymyśliłem. Nie ustrzegłem się błedu. Na początku zrobiłem obramowanie, jednak okazało się że dwie skrajne belki po każdej ze stron są za blisko siebie i te najmniejsze sześciany okazały się być za duże. Instrukcja nie za bardzo to uszczegóławia , nawet wydaje się być odwrotnie patrząc na rysunek. Natomiast to białe miejsce jest (kółko) jast bardziej skrajnie. Pierwsze łączenia zrobiłem na butapren, więc odciąłem. Zaszpachluję te miejsca. I tak model będzie malowany. 

Sam nie wiem co z tego wyjdzie. Przy moim tempie do paki to jeszcze trochę. Pare podkładów kolejowych, kilof , łopata, ...pijany przetokowy.  ...Nie, żartuję. 

W tym szablonie przydały by się jeszcze beleczki z przodu i z tyłu, żeby wszstkie kąty były zachowane. Ale i tak się to dobrze chyba ułożyło

Obowiązkowo musi być pijany. Kiedyś kolejarze lali wódeczke ze wschodu jak herbatkę z cytryną. Od maszynistów po mechaników. Przemycano to w piasecznicach i szafach wysokiego napięcia, bo tam celnicy się nie pchali. Zresztą podobnie jak wyroby tytoniowe. Szkła piasecznic w kabinie smarowało się klejem od środka i sypalo piaskiem. Wyglądały na pełne a wtedy można było upchnąć to i owo. Potem towar rozchodził się jak ciepłe bułeczki. Mimo, że czasy się zmieniły, teraz na szopie jasność pomroczna to też nie rzadkość. 

Chroniczny brak czasu. Dodatkowo obecny etap budowy do spektakularnych nie należy. Skończyłem ramę to znaczy, że mam za sobą rys.1 z instrukcji budowy. Wyszła mi dokładność na końcach do 0,5-0,7 mm.  Zrobiłem też skrzynkę i zbiornik, ktore zostaną podwieszone do spodu ramy. Do następnego wejścia.

Nooo, rama solidnie wygląda

No fakt, rama robi wrażenie

Jestem. Jeszcze nie poległem. Chciałem dokończyć dawno rozpoczęty projekt z poprzedniego modelarstwa. Tak zwany wyrzut sumienia. Wiecie pewnie o co chodzi. https://modelwork.pl/topic/44533-lokomotywa-br-232-tlg-czyli-ludmi%C5%82a-po-liftingu/

Robiłem drobiazgi, które będą dołączone do ramy. Czasochłonne to, a mało spektakularne. Zonk jeden miałem nie ze swojej winy i musiałem odrywać przyklejone do ramy miejsca mocowania resoru piórowego. Było nieprawidłowo zaznaczone w wycinance. O tym więcej w sprawozdaniu napiszę kiedy skończę model. Jak na zdjęciach:

Do nastepnego razu. Puszczę trochę podkładu na elementy.

Cześć.

Kilka drobiazgów wykonałem. Odbojniki urozmaiciłem śrubkami; talerze wykonałem spoza wycinanki i pogrubiłem dodatkowym kołem między warstwami. Wały nawinąłem i przeguby uformowałem (użyłem sposobu zginania papieru z wybieraniem); zrobiłem też mechanizmy różnicowe (choć nie wiem czy to nie są tylko przeniesienia napędu na osie, czy w pojazdach szynowych musi być właściwy mechanizm różnicowy, nie wiem, ale myśle że powinien); sprzęgi urozmaiciłem nitami; uformowałem też tłumik;

Pisałem poprzednio, że coś psiknę podkładem i na czarno (mam dużo czarnej farby z poprzedniego modelarstwa, nie zmarnuje się.

Obstawiam, że ten pojazd nie ma dyfra. W pojazdach szynowych na ogół ich się nie stosuje. Jest zbędny. Promienie zakrętów są dużo łagodniejsze w porównaniu do samochodów. W pojazdach szynowych stosuje się sztywne, lite osie. W lokomotywach spalinowych i elektrycznych jest prosta przekładnia zębata, walcowa, zintegrowana z silnikiem trakcyjnym montowanym przy osi, a tutaj pewnie tylko kątowa bez mechanizmu. 

Też myślałem o tych łagodnych łukach w kolejnictwie, choć zwątpiłem jeszcze wspominając mój szczeciński okres - 10 lat;  tramwajami to się najeździłem , a tam łuki już nie są aż tak łagodne. Dzięki. W ogóle, zabawa z tym modelem dostarcza mi trochę wiedzy nt. zawieszenia w pojazdach szynowych.