Witam z kolejną relacją z budowy. Tym razem na matę trafił pojazd, który już dawno chciałem skleić. Jest to też taki przerywnik od gąsienic, a zarazem dużo prostszy temat niż poprzedni. Opracowanie to stary dobry Fly Model, kreślony jeszcze grubą kreską. Pomimo starszego opracowania, zdecydowałem się na nie, ponieważ darzę dużym sentymentem starsze Fly Modele, Modeliki i dawniejsze Model Cardy. Sam pojazd już od jakiegoś czasu można spotkać na naszych drogach, np. w konwojach na autostradach w wersji cysterna. Pojazd ten występuje w licznych wersjach zabudowy, a także jako pięcioosiowy. Zabudowa z opracowania doskonale pasuje do wyrzutni MLRS, ponieważ zaopatruje ją w amunicji. Model będzie powstawał bez podkładu, czyli taką samą techniką jak mój MLRS, tj. wszystkie części będą analogicznie pryskane, ale lakierem bezbarwnym w sprayu i kolejno klejone do siebie po wcześniejszym oszlifowaniu. Powód nie używania podkładu jest taki, że to nie samoróbka, więc muszę widzieć białe pola pomocne w rozmieszczeniu części. W sumie lakier bezbarwny przejmie rolę podkładu wypełniającego. Model, mimo, że prosty, planuję trochę zwaloryzować jak np. wszelkie nadrukowane śrubki, czy inne części zamienię na 3D. Jak wyjdzie, zobaczymy. Na tym etapie budowy nie mogę się zbytnio odnieść do dokładności opracowania, ale mam nadzieję, że mimo swoich lat będzie lepsze od ówczesnego Answera.

O z chęcią podpatrzę jak kleisz "gotowca", bo chyba jeszcze nie widziałem w Twoim wykonaniu  U mnie z bezbarwnym Akrylem jest taki problem, że później nie chcą na nim leżeć inne moje spraye. Albo puchną, albo pękają. Nie mam pojęcia czemu. Więc u mnie i moich farbach raczej nie zadziałałby jako podkład  Przymierzam się do ponownego rozpoczęcia Fortschritta, ale pod farbę, bo chciałbym ułatwić sobie w nim prace i zlikwidować te wszystkie dziwne listki, które twórca przewidział i pola na nie. Poprzedni standard prawie skończony i leży, coś mi się odechciało

Raz też mi się zdarzyło, że podkład pękał na części lakierowanej. Ale to było o tyle dziwne, że pękało na osłonie trakcji w Abramsie. Tylko na jednej. Wszystkie te osłony były wykonane w tym samym czasie i w tej samej technologii. Cała reszta ok a jeden, jedyny panel co pomalowałem podkładem to porobiły się na powierzchni dziwne szczeliny. Szlifowałem to wielokrotnie i pryskałem po dobrym wyschnieciu podłoża. Nakładałem cienkimi warstwami i nadal pękało. Sam nie wiem dlaczego. W końcu oszlifowałem to ile się dało a resztę Milliputem wypełniłem.

Tymczasem wykonuję mocowania resorów do ramy. Mocowania poddane operacji 3D. Z jednej części zrobiło się 12. 

Jakiś czas temu poddałem podobnej operacji Hummera z flymodelu. Stare opracowania, ale jak nad nimi trochę popracować wychodzą naprawdę fajne efekty. Będę zaglądać bo pojazd ciekawy. 

Wyczuwam tu kolejne arcydzieło początek lux.

Super ze urozmaicasz to co mozesz. Bedzie na co popatrzeć. 

Stare 'Flaje' mają niepowtarzalny klimat minionych modelarskich lat.. stare GPM tez.. ależ to byly modele! Kreślone ręcznie z super grafiką jak na tamte czasy. Mam z nimi super wspomnienia. 

Kamil, zaraz arcydzieło. Tobie nie dorównam. 

Iron-84, zgadza się, pojazd ciekawy. Również zważywszy, że sam model można wykonać z kilkoma ruchomymi elementami. Bardzo mi się w nim podoba HDS. 

A to ciekawa maszyna będzie. Zobaczymy co z tego wyjdzie.

Hejka. 

Pracę nad Oshkoshem jakoś idą do przodu. Gdy zacząłem składać zawieszenie przyszło mi na myśl dlaczego by właściwie ów zawieszenia nie wykonać ruchomego. Idąc za swoim zamysłem tak też zrobiłem. Niestety do wykonania go jak należy trzeba dorobić górne mocowania mostów do ramy za pomocą drążków reakcyjnych. Znowu zaczęło się szukanie w necie sposobu mocowania. W różnych cieżarówkach jest to różnie rozwiązane. Czasami jest podwójne do podłużnic ramy, a niekiedy pojedyncze po środku na dyfrze do poprzeczek ramy. Bywa też w formie trójkąta, czyli wypadkowa dwóch poprzednich sposobów. Wzorowałem się na zdjęciach prawdziwych mostów od tego pojazdu jak i modelu plastikowego, gdzie plastik też nie zawiera dokładnego odwzorowania. Jednak po mocowaniach drążków umieszczonych na moście, można już się domyślać jak to ma wyglądać. Resory są sklejone z samego papieru. Raczej się nie uginają. Natomiast cała reszta jak najbardziej pracuje włącznie z przegubami krzyżakowymi na wałach napędowych. Jeden taki wał zamocowany w dremelu bardzo ładnie pokazuje pracę takiego mini przegubu. 

Zabrałem się też za koła. Koła są też przerobione. Mianowicie są zaokrąglone na bokach i minimalnie na powierzchni tocznej. Są też zeszlifowane z docelowej średnicy o około 2 mm, ponieważ przewiduję na nich porządny bieżnik a nie taki jak w wycinance. Koła także mają przerobione felgi, ponieważ w wycinance są błędnie opracowane. Dodatkowo przy kołach dodałem też bębny hamulcowe.

Wykonałem jeszcze zbiornik paliwa i skrzynki na osprzęt i akumulatory. Jakoś nie umiałem do końca pożegnać się z podkładem.

To na razie było by na tyle. 

Dużo pracy przy tych kółkach. A wyglądają jak rolki od mojej kabiny prysznicowej.

Tak wyglądają bo na razie są łyse jak kolano. 

Do chwili obecnej udało mi się wykonać uchwyt na koło zapasowe, jakąś skrzynkę i osłonę silnika. Osłona silnika jest w pełni otwierana. Skoro tak, to i silnik musi być po tuningu, ponieważ ten z wycinanki nie pasował do niczego, a w zasadzie jego połowa, bo tylko tyle go w niej jest. Owa połowa miała być przyklejana do czarnej ścianki imitującej czeluści wokół silnika. Trochę pogrzebałem w sieci, żeby zapoznać się z jednostką napędową i okazało się, że silnik, który był montowany w tej ciężarówce to dwusuwowy Detroit Diesel 8v92, czyli V8, ale w ostatniej serii został zastąpiony przez rzędowy 6-cylindrowy  Caterpillar C15/17. Dla mnie wybór jasny. Tylko V8.  Kilka części silnika z wycinanki nie nadawało się nawet do wykonania bloku silnika, ponieważ mają rozwidlenie 90°, a w Detroit jest 60°.  Silnik wykonuję od podstaw. Na szczęście fotek w necie jest całe mnóstwo. Trochę to spowolni pracę, ale za to da mi mega frajdę. 

Sztos robota, jak zwykle pozamiatane 

Cześć, 

Mega robota. Znajdę gdzieś informację jak powstają te zawiasy?

Ten patent zastosowalem po raz pierwszy w Abramsie do połączenia ostatnich paneli osłony trakcji. Wykonanie zawiasów jest banalnie proste. Cienki przewód jest patroszony z miedzi. Pozostałą izolację tnie się na odcinki. Dla powtarzalności długości odcinka robię to przy pomocy suwmiarki. Następnie nakłada się na drucik o odpowiedniej długości zawiasu. Powstały zawias trzeba zamontować. W tym celu umieszcza się go pomiędzy dwiema częściami i całość nieco ściska ze sobą. Od spodu warto podkleić taśmę malarską, żeby to utrzymała w całości podczas przyklejania. Kleimy naprzemiennie co drugi odcinek do jednej części i analogicznie do sąsiedniej części. Samo klejenie wymaga dużego wyczucia. Za mało kleju nie złapie zawiasu, za dużo zaleje sąsiedni odcinek i pozamiatane - zawias nie będzie działał. Kleiłem to CA naniesionym na cienki drucik, żeby nie była za duża kropla kleju. Ogólnie CA bardzo mocno klei izolację do reszty, więc mimo mikrości takiego zawiasu po spojeniu naprawdę dużo zniesie. Zawiasy z tego modelu są wykonane z izolacji o średnicy 1 mm. Oczywiście można jeszcze zrobić mniejsze lub wieksze tylko trzeba dobrać grubość izolacji i drutu. 

Robota robi wrażenie. 

Podobny patent jak na zawiasy był w stuarcie z wak'u przy budowie gąsienic tylko, że tam autor polecał oklejać ogniwa na spinaczach w gumowej (chyba) otulinie co po wyjęciu drutu pozostawiało idealną tulejkę. 

Nic dziwnego, że w opracowaniach polecany jest sposób wykonania zawiasów z izolacji i drutu, ponieważ jest bardzo prosty i praktyczny.

Ostatnio udało mi się zidentyfikować skrzynię biegów (transmisję) . Jest to automat Allison HT 740. Przeskalowana na podstawie zdjęcia i jednego wymiaru bazowego silnika, czyli średnicy białej części, obudowy koła zamachowego z wieńcem do rozrusznika. Obliczenia przy pomocy równania proporcji. Skrzynia ma ogólnie budowę walcową i stożkową, więc okazała się pomocna multiszlifierka. Skrzynia w zestawieniu z silnikiem może wydawać się za długa, ale biała część to jeszcze silnik, a dodatkowo silnik jeszcze "urośnie" z przodu i tyłu nad białą częścią. Dzisiaj zaczęło się uzbrajanie w detale. Wykonałem też wał napędowy, bo jak robiłem wcześniejsze, to o tym zapomniałem. 

Powoli zbliżam się do ostatnich część z wycinanki. Do zrobienia z większych części został HDS i moduł z rakietami. Zostało jeszcze dokończyć silnik bo ostanio straciłem do niego wenę. Skrzynia biegów za to zrobiona na gotowo. Kabina wraz z wyposażeniem też czeka na swoją kolej, podobnie jak koła i parę innych drobiazgów . Sam model bardzo prosty w budowie i nawet dobrze spasowany jak na swoje lata. Natomiast staram się waloryzować co się da. Przy waloryzacji obudowy filtru powierza to już chyba przesadziłem, ale trafiły się dobre fotki :-).  Pod ten HDS już nawet koło zębate się zrobiło. 

Już nie mogę się doczekać galerii, czuję że to będzie odlot.

Ten silnik koniecznie musi być widoczny :D

Silnik będzie widoczny, jak najbardziej. Po prostu nie będę przyklejał jego obudowy, więc albo przez jej otwarte klapy, albo po jej zdjęciu. Cały zespół napędowy nie jest w poziomie a pod pewnym kątem (skrzynia niżej niż silnik) względem poziomu. Lepiej się układa wał idący do skrzynki rozdzielczej. W sumie nasze Polonezy też tak miały, ale chyba kąt był mniejszy. 

Patrzę  na to co robisz od początku. Mam jednego zgryza. Jak radzisz sobie z podkładem. Ja próbowałem podobnej techniki, ale psikanie podkładem z aerografu to nasakra. Mycie aerografu zajmuje dwa razy więcej czasu niż klejenie modelu. Czym to pokładujesz. Ja znalazłem podkład z MIGa ale za 55 złoty i kiepsko stosunkowo kładzie się na karton. A zawieszenie mnie zamiotło. Sam pojazd mnie nie urzeka, ale to kwestia gustu. 

Pamiętam budując Abramsa pisałeś coś o czołgu 1:25. A tu taka niespodzianka